- Mesajlar
- 121
- En iyi cevaplar
- 0
- Beğeniler
- 955
- Puanları
- 590
- Ruh hali
-
Bu konu PASCIA NINCA EĞİTİM KURSLARI sponsorluğunda başlamıştır.
Ninca olmak istiyorsanız, bu konuyu okuyabilirsiniz: https://forum.gamer.com.tr/konu/ninca-olmanin-puef-noktalari.358980/
Merhaba ben ailenizin ninca dostu FurdiePascia !
Size ninca kursunda yaşadığım ilginç bir olayı anlatacağım !
- Ninca mı o da ne ? -
2018 Yılı Ninca eğitim kursları hepimize hayırlı olsun. Bu yılda her yıl olduğu gibi zorlu bir eğitim süreci yaşıyoruz. Eğitim verdiğimiz çocukların çeşitli yollardan beyinlerini işgal eden bu virüsleri, yine beyinlerine kuracağımız bir anti-virüs programıyla temizleyebileceğimiz zorlu ama güzel bir süreç bu. En azından durum benim için bu şekilde.
Bu zorlu süreci yaşadığım 2018 yılının ilk nincalık dersinde yani Cuma günü sınıfımda bir virüs taraması yapmaya karar verdim. Büyüdüğünde ne olmak istiyorsun diye sordum sorumu. Cevaplarını tek tek çocukların ağzından topladığımda hayallerine, amaç ve gayelerine virüs girip girmediğinin kontrolünü yapacağım soru bu olacaktı. Önce soruyu sordum sonra anti-virüs programını kurdum.
Cevaplar tek tek veriliyor, hayretim ise katlanarak artıyordu. Cevapların içinde binbir virüs geziyor hiçbirinin uzantısı birbirine değmiyordu.
Bu virüsleri bu bugün değil bitirmek, temizlemeye başlamak bile büyük başarı sayılırdı.
Çocukların verdiği cevaplar bazı şeylerin daha bir farkına varmama sebep olmuştu. Hayallerimizi bile ipotek altına almış fosseptik çukuruna yuvarlanmış modern dünyanın sisli sokaklarında yürümenin zor bir uğraş olduğunun artık daha çok farkındaydım.
"Önünü görmeden yürümek." İşte biz tam da bunu yapıyorduk. Böyle bir yürüyüşün doğruluğu sorgulanabilirdi. Belki sorgulayanlar haklı da görülebilirdi. Ama yerimize çakılı kalıp uzun bir süre daha sisi dağılmayacağı belli olan günümüzün sisinin dağılmasını bekleyemezdik. Perşembe geliyordu çünkü bugün çarşambaydı. Perşembenin geleceğini bugünden fark etmeliydik.
İşte öyle bir çevre ve düşünce içerisinde tarıyordum çocukları. Ne olmak istiyorsun? sorusuna verilen cevaplar hiç alışık olduğum cinsten değildi.
Animeci, Skripter, Pluginer, Editör gibi cevapların neresi alışıldık olabilirdi ki.
Ninca olacağım demek şöyle dursun basit çocuk hayal ve amaçlarından olan mühendis, doktor gibi güzel meslekleri olmak isteyenler de azınlıktaydı.
Ninca olacağım diyen ise ne yazık ki hiç çıkmamıştı. Hepsi bir yana, nincalık kursuma abisinin yanında gelmiş olan küçük bir çocuk soruma şöyle cevap verdi:
Ustam Ben SONİC olmak istiyorum!
NE ?
İŞTE SONİC OLACAM
İlk bakışta küçük bir çocuk olduğu için çocuk aklı denip gülerek karşılansa da, bu cevap bana hiç de masum gelmiyordu. Masumluk yörüngesine girip zorlama yorumlarla "Çocuk işte" demek en hafif tabirle "kendimizi kandırmak" olurdu. Bir çocuğun sonic, animeci, skripter veya başka bir şey olması zihinlerinin ne denli işgal edildiğinin göstergesi değil miydi? Veya neden büyüyünce "sonic" olunurdu?
Tarama bittikten sonra, gençliğin gittiği bu yer beni oldukça üzdü. Modern çağın getirdikleri ve üzerimizde bıraktığı etkiyi bir nebze de olsa anlatabilmek için yazıyorum bu yazıyı. Lütfen. Çocuklarımıza sahip çıkalım.
Zorlu ama sorumlu bir günü geride bırakmıştım. Düşünceli bir halde nincalık kursundan eve doğru çıkıyordum.
O çocuğun verdiği cevap ise hala kulaklarımda yankılanıyordu:
İŞTE SONİC OLACAM
İŞTE SONİC OLACAM
İŞTE SONİC OLACAM
İŞTE SONİC OLACAM
Bir sonraki pascia eğitiminde görüşmek üzere. Güçlü kalın !
Ninca olmak istiyorsanız, bu konuyu okuyabilirsiniz: https://forum.gamer.com.tr/konu/ninca-olmanin-puef-noktalari.358980/
Merhaba ben ailenizin ninca dostu FurdiePascia !
Size ninca kursunda yaşadığım ilginç bir olayı anlatacağım !
- Ninca mı o da ne ? -
2018 Yılı Ninca eğitim kursları hepimize hayırlı olsun. Bu yılda her yıl olduğu gibi zorlu bir eğitim süreci yaşıyoruz. Eğitim verdiğimiz çocukların çeşitli yollardan beyinlerini işgal eden bu virüsleri, yine beyinlerine kuracağımız bir anti-virüs programıyla temizleyebileceğimiz zorlu ama güzel bir süreç bu. En azından durum benim için bu şekilde.
Bu zorlu süreci yaşadığım 2018 yılının ilk nincalık dersinde yani Cuma günü sınıfımda bir virüs taraması yapmaya karar verdim. Büyüdüğünde ne olmak istiyorsun diye sordum sorumu. Cevaplarını tek tek çocukların ağzından topladığımda hayallerine, amaç ve gayelerine virüs girip girmediğinin kontrolünü yapacağım soru bu olacaktı. Önce soruyu sordum sonra anti-virüs programını kurdum.
Cevaplar tek tek veriliyor, hayretim ise katlanarak artıyordu. Cevapların içinde binbir virüs geziyor hiçbirinin uzantısı birbirine değmiyordu.
Bu virüsleri bu bugün değil bitirmek, temizlemeye başlamak bile büyük başarı sayılırdı.
Çocukların verdiği cevaplar bazı şeylerin daha bir farkına varmama sebep olmuştu. Hayallerimizi bile ipotek altına almış fosseptik çukuruna yuvarlanmış modern dünyanın sisli sokaklarında yürümenin zor bir uğraş olduğunun artık daha çok farkındaydım.
"Önünü görmeden yürümek." İşte biz tam da bunu yapıyorduk. Böyle bir yürüyüşün doğruluğu sorgulanabilirdi. Belki sorgulayanlar haklı da görülebilirdi. Ama yerimize çakılı kalıp uzun bir süre daha sisi dağılmayacağı belli olan günümüzün sisinin dağılmasını bekleyemezdik. Perşembe geliyordu çünkü bugün çarşambaydı. Perşembenin geleceğini bugünden fark etmeliydik.
İşte öyle bir çevre ve düşünce içerisinde tarıyordum çocukları. Ne olmak istiyorsun? sorusuna verilen cevaplar hiç alışık olduğum cinsten değildi.
Animeci, Skripter, Pluginer, Editör gibi cevapların neresi alışıldık olabilirdi ki.
Ninca olacağım demek şöyle dursun basit çocuk hayal ve amaçlarından olan mühendis, doktor gibi güzel meslekleri olmak isteyenler de azınlıktaydı.
Ninca olacağım diyen ise ne yazık ki hiç çıkmamıştı. Hepsi bir yana, nincalık kursuma abisinin yanında gelmiş olan küçük bir çocuk soruma şöyle cevap verdi:
Ustam Ben SONİC olmak istiyorum!
NE ?
İŞTE SONİC OLACAM
İlk bakışta küçük bir çocuk olduğu için çocuk aklı denip gülerek karşılansa da, bu cevap bana hiç de masum gelmiyordu. Masumluk yörüngesine girip zorlama yorumlarla "Çocuk işte" demek en hafif tabirle "kendimizi kandırmak" olurdu. Bir çocuğun sonic, animeci, skripter veya başka bir şey olması zihinlerinin ne denli işgal edildiğinin göstergesi değil miydi? Veya neden büyüyünce "sonic" olunurdu?
Tarama bittikten sonra, gençliğin gittiği bu yer beni oldukça üzdü. Modern çağın getirdikleri ve üzerimizde bıraktığı etkiyi bir nebze de olsa anlatabilmek için yazıyorum bu yazıyı. Lütfen. Çocuklarımıza sahip çıkalım.
Zorlu ama sorumlu bir günü geride bırakmıştım. Düşünceli bir halde nincalık kursundan eve doğru çıkıyordum.
O çocuğun verdiği cevap ise hala kulaklarımda yankılanıyordu:
İŞTE SONİC OLACAM
İŞTE SONİC OLACAM
İŞTE SONİC OLACAM
İŞTE SONİC OLACAM
Bir sonraki pascia eğitiminde görüşmek üzere. Güçlü kalın !
zamanınız az ise okumayın gereksizdir.
